معنی آتش خواه - جستجوی لغت در جدول جو

آتش خواه

لغت نامه دهخدا

آنکه آتش را بجود و بخورد، آتشخوار

خورندۀ آتش، ویژگی جانوران افسانه ای که آتش در دهان داشتند، شترمرغ. زیرا قدما آن را خورندۀ آتش می دانستند، کنایه از ظالم، ستمکار، حرام خوار، ویژگی هر چیز مقاوم در برابر آتش

فرهنگ فارسی عمید

آتش خو

تندخو، بدخو

فرهنگ فارسی عمید

آتش خانه

کوره، جای روشن کردن آتش، آن قسمت از ماشین یا کارخانه که مواد سوختنی در آن ریخته می شود و آتش می گیرد، آتشکده، اسلحه خانه

فرهنگ فارسی عمید

آتش وار

مانند آتش در بالا گرفتن و افروخته شدن سریع

فرهنگ فارسی عمید

آتش خان

(تَ)

نام یکی از بزرگان باستانی نصیریان یعنی علی اللهیان. و او را خان آتش نیز گویند

لغت نامه دهخدا

آتش وار

(تَ)

مانند آتش. زود بالاگیرنده و زود فرونشیننده: اسکندر مردی بود که آتش وار سلطانی وی نیرو گرفت و بر بالا شد روزی چند سخت اندک و پس خاکستر شد. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

آتش خو

(تَ)

آتش خوی. تندخوی

لغت نامه دهخدا

آتش خانه

(تَ نَ / نِ)

معبد آتش پرستان. آتشکده. آتشگاه. بیت النار. بیت النیران: و این آتشخانه را که داریم و خورشید را که داریم نه بدان داریم که گوئیم این را پرستیم اما بجایگاه آن داریم که شما محراب دارید. (تاریخ سیستان) ، مجموع سلاح آتشین از توپ و تفنگ و نظائر آن در فوجی از سپاهی، آتش خانه سماور و کشتی و راه آهن، قسمتی که آتش در آن است. و آتش خانه تفنگ، درون لولۀ آن است

لغت نامه دهخدا

آتش خواهی

(تَ خوا / خا)

کار و فعل آتش خواه

لغت نامه دهخدا

آتش خواره

(تَ خوا / خا رَ / رِ)

رجوع به آتش خوار شود

لغت نامه دهخدا